การเป็นแฟนคลับเคป็อบหรือติ่งเกาหลีไม่ว่าจะในวัยเรียนหรือวัยทำงาน มีความคล้ายคลึงและแตกต่างกันอยู่หลายด้าน เราเป็นอีกหนึ่งคนที่เป็นติ่งมาค่อนชีวิต ทั้งสองช่วงชีวิตนี้มีความท้าทายและวิธีการแสดงความหลงใหลที่ต่างกัน บทความนี้เราจะพาไปดูถึงความแตกต่างในการใช้ชีวิตแฟนคลับแบบเราในแต่ละช่วงวัย
1. เรื่องการจัดสรรเวลา
ติ่งเกาหลีวัยเรียน : เมื่อตอนเป็นติ่งเกาหลีในวัยเรียนมักมีเวลามากกว่าในการติดตามข่าวสารหรือชมรายการของศิลปินที่ชื่นชอบ แม้ว่าจะต้องจัดสรรเวลากับการเรียนด้วย แต่มักมีความยืดหยุ่นสูงกว่าในการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ เช่น คอนเสิร์ตหรืองานแฟนมีตติ้ง หรือแม้กระทั่งมีเวลาช่วยในการสตรีมเพลง
ติ่งเกาหลีวัยวัยทำงาน : ปัจจุบันติ่งเกาหลีแบบเราที่เข้าสู่วัยทำงาน การหาเวลาว่างสำหรับการติดตามศิลปินอาจเป็นเรื่องท้าทายมากขึ้น เนื่องจากต้องจัดการกับความรับผิดชอบในการทำงานและข้อจำกัดด้านเวลา
2. เรื่องการใช้จ่าย
ติ่งเกาหลีวัยเรียน : เมื่อตอนเราเป็นนักเรียนมักมีงบประมาณจำกัด จึงอาจต้องออมเงินหรือขอความช่วยเหลือจากพ่อแม่เพื่อซื้อสินค้าที่เกี่ยวข้องกับศิลปิน การตัดสินใจซื้อของบางอย่างอาจต้องคิดหนักมากขึ้น
ติ่งเกาหลีวัยวัยทำงาน : เมื่อเราโตขึ้น เป็นผู้ที่ทำงานแล้ว มักจะมีอิสระทางการเงินมากกว่า สามารถตัดสินใจซื้อสินค้าหรือเดินทางไปชมคอนเสิร์ตได้ง่ายขึ้น อย่างไรก็ตาม เราก็อาจต้องคำนึงถึงค่าใช้จ่ายอื่นๆ ด้วยเช่นกัน เช่น ค่าใช้จ่ายในการดำรงชีวิตหรือการออมเงิน
3. ความสามารถในการเดินทางไปดูคอนเสิร์ต
ติ่งเกาหลีวัยเรียน : ด้วยความที่เราอยู่ต่างจังหวัด มักมีข้อจำกัดในการเดินทางไปชมคอนเสิร์ต ซึ่งแทบจะ 100% ที่จัดในกทม. นอกจากค่าใช้จ่ายสำหรับบัตรคอนเสิร์ต ยังมีค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นการเดินทาง ที่พัก เป็นต้น และเรื่องคืออายุที่เด็กเกินไป อาจจะต้องขอความยินยอมจากผู้ปกครองด้วย
ติ่งเกาหลีวัยวัยทำงาน : เมื่อเป็นผู้ใหญ่ที่ทำงานแล้วมีอิสระในการเดินทางมากกว่า สามารถวางแผนเดินทางไปชมคอนเสิร์ตหรือกิจกรรมต่างๆ ได้โดยไม่ต้องขออนุญาตจากใคร
4. ความแตกต่างในสังคม
ติ่งเกาหลีวัยเรียน : ตอนเรียนมัธยมง่ายต่อการหาเพื่อนที่มีความสนใจคล้ายคลึงกันในโรงเรียนมากๆ
ติ่งเกาหลีวัยวัยทำงาน : พอเป็นวัยทำงานเป็นเรื่องยากมากในการหากลุ่มเพื่อนที่มีความสนใจเดียวกัน หรือต่อให้ชอบ KPOP เหมือนกัน แต่ก็อยู่คนละด้อมกันอยู่ดี จึงไม่แปลกที่จะต้องไปดูคอนเสิร์ตคนเดียวอยู่บ่อยๆ
5. แรงบันดาลใจและการสนับสนุน
ติ่งเกาหลีวัยเรียน : หาแรงบันดาลใจจากศิลปินในการเรียนและการพัฒนาตนเอง
ติ่งเกาหลีวัยวัยทำงาน : ใช้ความชอบเพื่อผ่อนคลายหลังจากการทำงาน และอาจมีโอกาสนำมาใช้ในการทำงานจริง เช่น การทำการตลาดหรือการจัดกิจกรรมต่างๆ
สรุป
ความแตกต่างเหล่านี้สะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตและความสามารถทางการเงินที่เกิดขึ้นเมื่อเข้าสู่วัยทำงาน แต่ไม่ว่าในวัยใด การเป็นแติ่งเกาหลีก็ยังคงเป็นแหล่งความสุขและแรงบันดาลใจให้เราได้อย่างดีเยี่ยม หากความสุขนี้ไม่ได้เบียดเบียนใคร หรือแม้กระทั่งเบียดเบียนตัวเราเอง ก็จงติ่งต่อไปอย่างมีความสุขกันเถอะค่ะ
